Ponadto TeX, jak ka�dy prawdziwy program public domain, jest dost�pny ��cznie z kodem �r�d�owym i zosta� zaimplementowany praktycznie na ka�dej platformie. W rezultacie u�ytkownicy TeX-a na ca�ym �wiecie mog� si� porozumiewa� (np. wymienia� dokumenty poprzez poczt� elektroniczn�) bez wzgl�du na to, na jakim sprz�cie pracuj�. TeX dzia�a tak samo na wszystkich platformach.
Wreszcie TeX jest oprogramowaniem otwartym, przez co rozumie� nale�y jego zdolno�� do wsp��pracy z innymi programami. Cz�st� sytuacj� jest wykorzystanie TeX-a -- programu, kt�ry doskonale dzia�a w trybie wsadowym -- jako wa�nego elementu zautomatyzowanych system�w publikacyjnych, np. opartych na standardzie SGML.
S�owo TeX oznacza tak�e pewien wyspecjalizowany j�zyk programowania.
Jak ka�dy j�zyk programowania, TeX ma specyficzn� sk�adni�
(zawiera m.in. zmienne, instrukcje podstawienia i instrukcje warunkowe,
ale informacja ta nie powinna odstraszy� pocz�tkuj�cego u�ytkownika)
oraz pozwala definiowa� nowe funkcje. Pomi�dzy dzia�aniem programu
TeX a dzia�aniem kompilatora, takiego jak np. gcc
,
istnieje du�e podobie�stwo.
TeX czyta plik �r�d�owy tworz�c plik wynikowy, podobnie jak
w wyniku kompilacji z pliku �r�d�owego powstaje program.
Plik wynikowy tworzony przez TeX jest niezale�ny od platformy
(mo�e by� przenoszony na dowolny komputer lub system operacyjny),
a tak�e urz�dzenia, kt�re go wy�wietli lub wydrukuje.
TeX to skomplikowany system, w kt�rego sk�ad wchodzi wiele (kilka tysi�cy) plik�w. W tym tek�cie om�wiono rol� i przeznaczenie najwa�niejszych program�w i typ�w plik�w wchodz�cych w sk�ad systemu TeX. Tekst ten nie jest natomiast opisem TeX-a jako j�zyka programowania (patrz: Podr�czniki dla pocz�tkuj�cych).
tex
(lub tex.exe
), uruchamiany z r��nymi parametrami, np.
tex --ini
czy tex /i
oznacza
uruchomienie programu tex
w celu utworzenia tzw.
formatu.
TeX zna oko�o 300 instrukcji podstawowych (wbudowanych), tworz�cych j�dro
j�zyka. W codziennej pracy u�ytkownik nie pos�uguje si�
instrukcjami wbudowanymi, poniewa� operuj� one na zbyt niskim poziomie
abstrakcji. U�ytkownik pos�uguje si� instrukcjami (makrodefinicjami,
makrami) zdefiniowanymi za pomoc� instrukcji wbudowanych. Zbi�r
takich instrukcji oraz wzorce dzielenia wyraz�w dla r��nych j�zyk�w s�
czytane podczas uruchamiania tex
-a z parametrem
--ini
i, po przetworzeniu,
zapisywane do pliku, kt�ry nazywamy formatem. Plik formatu ma
zwyczajowe rozszerzenie .fmt
. Powszechnie u�ywane formaty
to: Plain (format zaprojektowany przez D.E. Knutha), LaTeX, AMSTeX
i ConTeXt.
Istnieje oczywi�cie wi�cej format�w i u�ytkownik ma pe�n� swobod�
tworzenia w�asnego formatu, przeznaczonego do specyficznych zada�.
Kiedy potrzebujemy wygenerowa� format? Najcz��ciej w wypadku
zmiany zestawu potrzebnych wzorc�w dzielenia wyraz�w, aktualizacji makr
(dotyczy to szczeg�lnie LaTeX-a) albo u�ycia nowszej wersji samego programu.
Pierwsz� rzecz�, kt�r� wykonuje program tex
(lub
jego wersja rozszerzona pdftex
),
po uruchomieniu, jest przeczytanie formatu. Program umo�liwia
prze��czanie pomi�dzy poszczeg�lnymi wzorcami dzielenia wyraz�w, ale nie
potrafi do��czy� nowego.
We wsp��czesnych instalacjach uruchomienie programu o nazwie
tex
bez podawania dodatkowych parametr�w to�same jest
z uruchomieniem TeX-a wraz z formatem Plain. Z kolei
uruchomienie np. polecenia latex
oznacza uruchomienie
TeX-a z formatem LaTeX itp. Z punktu widzenia przeci�tnego
u�ytkownika nieistotne jest, czy takie polecenie zapisane jest na dysku
pod nazw� latex
(Unix), latex.exe
(Windows),
czy latex.bat
(DOS).
Wi�cej o tworzeniu format�w -- patrz:
Generowanie format�w
Opr�cz wersji standardowej programu TeX dost�pne s� jego wersje rozszerzone, wzbogacone o nowe elementy funkcjonalne.
.tex
lub
.ltx
, to zwyk�y plik tekstowy (ASCII). TeX nie ma nic wsp�lnego
z jego utworzeniem czy modyfikowaniem. Dokument �r�d�owy
tworzymy/modyfikujemy za pomoc� edytora emacs
, vi
,
joe
, czy jakiego� innego przez nas ulubionego. Dla system�w
Windows dost�pne s� implementacje wymienionych edytor�w, a tak�e
wiele innych edytor�w tekstowych o statusie public domain
b�d� shareware. Jeszcze raz
nale�y podkre�li�, �e edytor musi zapisa� plik jako zwyk�y plik tekstowy.
Dokument �r�d�owy mo�e by� tak�e utworzony automatycznie, np. przez
odpowiedni skrypt Perlowy. Plik �r�d�owy zawiera tekst oraz polecenia j�zyka TeX. Je�eli polecenia opisuj� wygl�d dokumentu, to m�wimy o formatowaniu wizualnym, a je�eli dotycz� jego logicznej struktury, to m�wimy o formatowaniu logicznym. Formatowanie logiczne operuje takimi poj�ciami, jak tytu� rozdzia�u, tytu� punktu, tabela, tytu� tabeli, odsy�acz itp. Formatowanie wizualne to odst�py, stopie� i kr�j pisma, kolory itp. Pos�uguj�c si� TeX-em mo�emy wykorzystywa� oba sposoby formatowania. W przypadku tworzenia wi�kszych dokument�w znakowanie logiczne ma zdecydowan� przewag� nad wizualnym, zwi�ksza wygod� pracy i jej wydajno��. Formaty LaTeX i AMSTeX umo�liwiaj� znakowanie logiczne. Format Plain nie definiuje struktury dokumentu, umo�liwia w zasadzie znakowanie wizualne, ale pozwala u�ytkownikowi na pe�n� swobod� definiowania dowolnej struktury logicznej i na pe�ne sterowanie procesem sk�adu. Innymi s�owy: LaTeX (czy AMSTeX) mo�e by� traktowany jako gotowy zbi�r szablon�w dla wielu typowych dokument�w, podczas gdy Plain wymaga samodzielnego ich zdefiniowania.
Z regu�y na pocz�tku dokumentu �r�d�owego znajduj� si� instrukcje, kt�re powoduj�, �e zanim TeX rozpocznie sk�adanie jakiegokolwiek tekstu, musi zapozna� si� z zawarto�ci� innych plik�w, zawieraj�cych wymagane makra. Szczeg�lnie dotyczy to formatu LaTeX, gdzie obowi�zkowe jest wczytanie minimum pliku tzw. klasy dokumentu (patrz: LaTeX: pliki .cls, .clo, .sty i .fd).
.tfm
, zwanych plikami metrycznymi. Tym samym nie ma �adnych
ogranicze� stosowanych font�w, wystarczy posiadanie odpowiednich plik�w
metrycznych. Dla ka�dego wykorzystywanego w dokumencie fontu, TeX
z odpowiedniego pliku .tfm
pobiera informacje
o wymiarach znak�w. Opr�cz wymiar�w (wysoko��, szeroko��, g��boko��
znaku) plik .tfm
zawiera informacje o podci�ciach (kernach)
oraz sp�jkach (ligaturach). Nie ma natomiast informacji o kszta�cie
znak�w, poniewa� te informacje nie s� TeX-owi potrzebne. Wi�cej informacji
na temat font�w znajduje si� w artykule
Fontowe ABC.
Wiele implementacji (np. teTeX) pozwala wygenerowa� brakuj�cy plik
.tfm
,,w locie'', o ile odnalezione zostan� pliki
�r�d�owe fontu (pliki z rozszerzeniem .mf
). S�u�y do tego
opisany w kolejnym punkcie program MetaFont.
.tfm
) oraz pliki
zawieraj�ce mapy bitowe, definiuj�ce kszta�ty poszczeg�lnych znak�w
na podstawie plik�w �r�d�owych.
Pliki �r�d�owe MetaFont-a (maj� one rozszerzenie .mf
)
opisuj� znaki w spos�b niezale�ny od rozdzielczo�ci czy konkretnego
urz�dzenia drukuj�cego.
Uwaga: znakomita wi�kszo�� u�ytkownik�w TeX-a nie ma potrzeby korzystania z programu MetaFont w inny spos�b ni� przez jego automatyczne uruchamianie do generowania brakuj�cych font�w. Coraz cz��ciej u�ywane s� fonty skalowalne Type 1 (PostScriptowe), ale warto nieco wiedzie� tak�e i o tym programie.
System MetaFont, podobnie jak TeX, to j�zyk programowania i program
implementuj�cy go.
Pliki �r�d�owe .mf
przetwarzane s� przez program mf
(w systemach DOS/MS Windows b�dzie to mf.exe
).
Pierwsz� rzecz� wykonywan� po uruchomieniu przez program mf
jest przeczytanie bazy, kt�ra jest tym, czym dla programu TeX
jest format.
Plik bazy ma zwyczajowe rozszerzenie .base
(lub .bas
). W standardowym systemie TeX powinny si�
znajdowa� dwa takie pliki: plain.base
i cm.base
.
Po wczytaniu bazy MetaFont utworzy (zwykle) opisany wy�ej plik
.tfm
oraz plik zawieraj�cy kszta�ty poszczeg�lnych
znak�w, zapisany w specyficznym dla sterownik�w TeX-owych bitmapowym
formacie PK. M�wi�c �ci�lej, MetaFont tworzy pliki w formacie
generic (.gf
), ale w instalacjach TeX-a
automatycznie wywo�ywany jest program gftopk
konwersji
do bardziej efektywnego formatu PK. Pliki takie maj� rozszerzenie .pk
lub
.999pk
, gdzie 999
oznacza rozdzielczo�� fontu.
Przyk�adowo, font o nazwie plr10
, w rozdzielczo�ci 600
DPI b�dzie znajdowa� si� w pliku plr10.600pk
.
Tradycyjne, bitmapowe fonty TeX-owe nie s� jedynymi, z kt�rych mo�e korzysta� TeX, np. mo�liwe jest korzystanie z font�w PostScriptowych lub w formacie TrueType.
Warto tu zwr�ci� uwag� na program MetaPost, b�d�cy mutacj� MetaFont-a. Jest to doskona�e narz�dzie do tworzenia grafiki obwiedniowej w postaci r��nego rodzaju wykres�w, schemat�w czy diagram�w (r�wnie� kolorowych).
Oryginalne fonty Computer Modern (CM) s� 128-znakowe i nie zawieraj� kompletu polskich znak�w. Znaki diakrytyczne, niezb�dne do sk�adu po polsku i w innych j�zykach europejskich, dost�pne s� w 256-znakowych fontach European Computer Modern (EC), opracowanych na podstawie font�w CM przez Joerga Knappena i wiele innych os�b. Ka�da wsp��czesna dystrybucja TeX-a zawiera zar�wno fonty CM, jak i EC. Uk�ad znak�w w zakresie kod�w 0--127 font�w EC r��ni si� nieco od uk�adu CM i w zasadzie tylko LaTeX zapewnia mechanizmy prze��czania si� mi�dzy nimi (dla u�ytkownika jest to prawie niewidoczne). Dost�pne s� ponadto fonty PL, w pe�ni zgodne z CM, zawieraj�ce dodatkowo wszystkie polskie znaki diakrytyczne oraz cudzys�owy stosowane w polskiej typografii. Fonty CM i PL s� dost�pne (w odr��nieniu od font�w EC) tak�e w postaci font�w PostScriptowych (skalowalnych).
Om�wienie dost�pnych polskich font�w, przygotowanych specjalnie dla systemu TeX, zawarto w artykule Polskie fonty komputerowe.
.dvi
, kt�ry mo�e by� wy�wietlony na
ekranie b�d� wydrukowany. Plik .dvi
zawiera dla ka�dego znaku na
stronie jego wsp��rz�dne oraz informacj�, z jakiego fontu pochodzi dany
znak, nie zawiera natomiast definicji kszta�t�w znak�w. Do wydrukowania lub
wy�wietlenia na ekranie pliku .dvi
potrzebny jest odr�bny
program zwany sterownikiem. W systemach Unix takim sterownikiem
ekranowym jest np. program xdvi
, w Windows
dviout
lub yap
. Dopiero sterownik korzysta
z plik�w zawieraj�cych definicje kszta�t�w znak�w (np. z plik�w
PK).
Plik .dvi
mo�na zamieni� na plik w formacie PostScript.
S�u�y do tego program dvips
. Wynikowy plik mo�emy wydrukowa�
bezpo�rednio na drukarce PostScriptowej, a tak�e wy�wietli� na ekranie
lub wydrukowa� na dowolnej innej drukarce, wykorzystuj�c interpreter tego
j�zyka Ghostscript
.
U�ycie docelowego formatu PostScript otwiera wiele nowych mo�liwo�ci, niemo�liwych do realizacji w tradycyjnym systemie TeX/LaTeX. Najwa�niejsze to: do��czanie praktycznie dowolnej grafiki (wektorowej, bitmapowej, kolorowej itd.), wykorzystanie kolor�w w dokumencie czy korzystanie z r��nych kroj�w pisma w formacie Adobe Type 1 (PostScriptowych). Wi�cej informacji na temat font�w i grafiki: Instalowanie font�w Type 1/True Type oraz W��czanie grafik do dokument�w LaTeX2e (plik PDF, ok. 800kb).
.log
zawiera komunikaty i ewentualne ostrze�enia
TeX-a, wygenerowane podczas kompilacji dokumentu. Przegl�danie tego
pliku mo�e by� cz�sto pomocne w diagnostyce b��d�w.
.tfm
, LaTeX czyta tak�e
pliki .cls
i .clo
(klasy) oraz .sty
(pakiety). Klasa to
plik(i) zawieraj�cy specyficzne instrukcje s�u��ce do sformatowania dokumentu
okre�lonego typu, np. ksi��ki, artyku�u czy listu. Wczytanie pliku klasy
jest w LaTeX-u obowi�zkowe. Pliki .sty
rozszerzaj�
mo�liwo�ci LaTeX-a. Podstawowy LaTeX nie umo�liwia np. do��czania grafiki,
kolorowania tekstu, automatycznego �amania d�ugich tabel itd. Do wykonania
takich zada� s�u�� w�a�nie pakiety.
Klasy i pakiety LaTeX-a s� dystrybuowane w postaci plik�w
z rozszerzeniem .dtx
.
Plik taki zawiera definicje polece� dla LaTeX-a oraz dokumentacj� pakietu
(opis techniczny i podr�cznik u�ytkownika).
Instalacja pakietu dostarczonego w pliku (lub plikach)
.dtx
polega na skompilowaniu pliku o nazwie
takiej jak nazwa pliku .dtx
,
ale z rozszerzeniem .ins
(zwykle plikowi .dtx
towarzyszy odpowiadaj�cy mu plik .ins
):
tex plik.ins
W rezultacie otrzymujemy wiele plik�w (o rozszerzeniach
.cls
, .sty
, .def
i .fd
lub innych
rzadziej spotykanych). Wszystkie takie pliki umieszczamy
w katalogu, w kt�rym LaTeX szuka plik�w tego typu
(w strukturze TDS -- patrz ni�ej -- b�dzie to podkatalog w ramach
texmf/tex/latex/
).
W plikach z rozszerzeniami .fd
znajduj� si� instrukcje
definiuj�ce dost�pne w danej instalacji LaTeX-owej fonty. Oznacza to,
�e w przypadku pos�ugiwania si� LaTeX-em, sam plik .tfm
nie
wystarczy do tego, �eby system potrafi� z niego skorzysta�. Konieczne
jest, aby font by� ,,zarejestrowany'' w systemie. Rejestracja ta odbywa
si� przez zainstalowanie odpowiedniego pliku .fd
w strukturze katalog�w przeszukiwanych przez LaTeX-a.
Aby wydrukowa� dokumentacj� pakietu, nale�y skompilowa� plik
.dtx
(polecenie latex plik.dtx
). Czasem
niezb�dne jest dwukrotne, a nawet trzykrotne uruchomienie tego
polecenia, dzi�ki czemu dokumentacja b�dzie zawiera�a prawid�owe odsy�acze,
spis tre�ci itp.
Pliki .dtx
i .ins
nie s� wykorzystywane
w codziennej pracy. Po zainstalowaniu pakietu
mo�na je usun�� z systemu.
Polskie opisy wielu pakiet�w dost�pne s� w ramach Wirtualnej Akademii TeX-owej. Poszukiwanie potrzebnego pakietu mo�e u�atwi� zestawienie w uk�adzie tematycznym.
.toc
powstanie tylko wtedy, gdy dokument ma zawiera� spis tre�ci.
.toc
,
.lot
oraz .lof
zawieraj� spisy tre�ci,
tabel i rysunk�w.
LaTeX przetwarza dokument strona po stronie, dlatego w pojedynczym
przebiegu niemo�liwe jest wstawienie spisu tre�ci na pocz�tku
dokumentu, poniewa� jego tre�� nie jest jeszcze znana. Podobnie ma
si� sprawa ze spisami tabel czy rysunk�w.
Rozwi�zanie tego problemu jest tyle proste, co skuteczne.
Podczas pierwszej kompilacji do plik�w
pomocniczych zapisywane s� odpowiednie informacje, kt�re s� nast�pnie
wykorzystywane podczas drugiej kompilacji. Patrz te�:
Spisy w LaTeX-u.
Podobna technika jest stosowana do wstawienia odsy�aczy.
Informacje niezb�dne do ich prawid�owego zdefiniowania s�
zapisywane do pliku z rozszerzeniem .aux
.
.idx
zawiera has�a skorowidza.
Has�a te powinny by� nast�pnie posortowane przez
program makeindex
albo plmindex
.
Drugi z tych program�w, b�d�cy
zmodyfikowan� wersj� pierwszego, jest zdolny do tworzenia skorowidza
zar�wno wed�ug regu� angielskich, jak i polskich.
Wynikiem dzia�ania programu
makeindex
/plmindex
jest
plik z rozszerzeniem .ind
, kt�ry zawiera
gotowy do przetworzenia przez LaTeX-a skorowidz.
Postaci� tworzonego skorowidza mo�na sterowa� w ograniczony spos�b
za pomoc� specjalnych instrukcji zapisanych w pliku
.ist
(index style).
Dodatkowo powstaj�cy plik .ilg
zawiera komunikaty pracy programu
makeindex
/plmindex
.
Patrz te�
Wszystko o indeksowaniu.
.bib
. Ka�da
pozycja jest oznaczona etykiet�. W dokumencie LaTeX-owym zamiast pe�nej
tre�ci odwo�ania wstawiamy etykiet�, kt�r� podczas kompilacji LaTeX zapisuje
do pliku .aux
. Na podstawie pliku .aux
program
BibTeX tworzy spis bibliograficzny, obejmuj�cy oczywi�cie tylko te pozycje
z pliku .bib
, kt�re by�y cytowane w dokumencie. Spis
jest formatowany wed�ug specyfikacji zawartej w pliku .bst
i zapisywany do pliku .bbl
. Komunikaty programu BibTeX s�
zapisywane do pliku .blg
. Dwa kolejne przetworzenia dokumentu
powoduj� poprawne sformatowanie bibliografii i odwo�a�. Patrz te�
Bibliografia w LaTeX-u.
tex
dost�pne s� jego rozszerzone wersje:
PDF
, w trybie pracy
tworz�cym standardowe pliki DVI
pdfTeX jest w pe�ni
zgodny z programem TeX; pdfTeX wraz z zestawem odpowiednich
makr pozwala tworzy� interaktywne dokumenty hipertekstowe
i atrakcyjne prezentacje; od 2004 roku pdfTeX jest rozwijany jako
pdfeTeX (patrz ni�ej); obszerne om�wienie pdfTeX-a zawiera
artyku� G. Sapijaszko:
Tworzenie dokument�w PDF
przy pomocy LaTeX-a (plik PDF, ok. 1mb).
DVI
b�d� PDF
; od roku 2007 pdftex
i pdfetex
to ten sam program;
W instalacji TeX-owej zgodnej z TDS wszystkie om�wione wy�ej sk�adniki
systemu opr�cz plik�w wykonywalnych (i oczywi�cie opr�cz plik�w
tworzonych podczas pracy) maj� swoje standardowe miejsce w katalogu, kt�rego
korzeniem jest katalog texmf-dist
. Umiejscowienie tego katalogu
w systemie plik�w jest zale�ne od lokalnej konfiguracji, np. w systemie
Linux mo�e to by� /usr/local/texlive/texmf-dist/
, a w systemie
Windows np. C:\texlive\texmf-dist\
. Warto tu podkre�li�, �e
z zawarto�ci katalogu texmf-dist/
mog� korzysta� r��ne systemy
operacyjne, wystarczy, aby zosta� on udost�pniony w instalacji sieciowej
lub zamontowany. Innymi s�owy: zawarto�� texmf-dist/
jest
niezale�na od platformy (komputera i systemu operacyjnego);
katalog z tak� sam� zawarto�ci� mo�na mie� np. w pracy na maszynie
Sun z systemem Solaris i w domu na PC z Windows b�d� Linux.
Poni�ej wymieniono najwa�niejsze podkatalogi drzewa texmf-dist/
:
texmf-dist/web2c/
texmf-dist/tex/
generic/
zawiera biblioteki wsp��u�ytkowane przez r��ne
formaty;
latex/
zawiera biblioteki klas, styl�w, plik�w
.def
i .fd
dla LaTeX-a.
Inne podkatalogi katalogu tex/
zawieraj� biblioteki
przeznaczone dla innych format�w.
texmf-dist/fonts/
source/
to miejsce, w kt�rym znajduj� si�
�r�d�owe pliki MetaFonta; type1/
zawiera
fonty PostScriptowe (pliki .pfa
lub .pfb
);
tfm/
zawiera pliki .tfm
;
enc/
pliki przekodowa� font�w za� map/
pliki map
fontowych.
Mog� te� znajdowa� si� tam inne katalogi,
np. truetype/
, je�eli instalacja
wykorzystuje fonty w formacie TrueType.
texmf-dist/dvips/
cron
(po up�ywie pewnego czasu
s� automatycznie usuwane). W instalacjach jednostanowiskowych pliki PK
mog� by� deponowane w katalogu ~/texmf/fonts/pk/
.
Wszystkie pliki program�w znajduj� si� natomiast w osobnym katalogu, kt�rego po�o�enie jest zale�ne od konkretnej platformy i dystrybucji. Poniewa� jednak s� one wszystkie w jednym miejscu ich odszukanie nie powinno stanowi� problemu.
tex
(lub pochodnego, np. pdftex
)
z parametrem --ini
i przetworzeniu odpowiedniego
pliku inicjuj�cego. Plik taki zawiera najcz��ciej deklaracje wczytania
pliku z makrami, wzorc�w przenoszenia wyraz�w oraz ewentualne inne
polecenia dla TeX-a, wymagane
dla danego formatu. Dzi�ki takiemu podej�ciu mo�liwe by�o zbudowanie
program�w, kt�re u�atwiaj� generowanie r��norodnych format�w. Programy takie
nie tylko uruchamiaj� tex
-a, ale te� umieszczaj� wygenerowany
plik w odpowiednim katalogu instalacji, tworz� polecenie uruchamiania
TeX-a (lub jego odmian pdfTeX, eTeX, Omega) z danym formatem, wreszcie
od�wie�aj� baz� danych instalacji (co przyspiesza znajdywanie potrzebnych
plik�w w codziennej pracy).
W przypadku formatu LaTeX (lub jego wersji pdflatex dla programu
pdfTeX, tworz�cego od razu pliki PDF) niezb�dne jest okre�lenie wymaganych
w formacie wzorc�w przenoszenia wyraz�w.
W LaTeX 2e zestaw regu� przenoszenia wyraz�w jest
deklarowany w pliku o nazwie language.dat
,
kt�ry znajduje si� zwykle w podkatalogu
tex/generic/config/
lokalnej konfiguracji systemu
TeX b�d� g��wnego katalogu instalacji. Modyfikacja
language.dat
polega na usuni�ciu w tym pliku znaku
`%' przed deklaracj� potrzebnych wzorc�w (dla j�zyka polskiego jest to plhyph.tex)
i ewentualnym zablokowaniu takim znakiem
niepo��danych deklaracji wzorc�w dzielenia wyraz�w. Reasumuj�c, dla
formatu LaTeX (pdfLaTeX) nale�y najpierw wybra� potrzebne wzorce dzielenia wyraz�w,
a nast�pnie uruchomi� generowanie formatu.
texmf-var/web2c/
,
dedykowanym na lokalne
pliki danej instalacji. W podkatalogu web2c/
znajduje
si� tak�e plik konfiguracyjny fmtutil.cnf
dla programu
fmtutil
automatyzuj�cego generowanie format�w.
Plik ten mo�na modyfikowa� zgodnie z zawartymi w nim wskaz�wkami,
co zwykle polega na odblokowaniu deklaracji interesuj�cego nas formatu
(usuni�ciu znaku komentarza #) b�d� zablokowaniu deklaracji format�w
niepo��danych, po czym, po zapisaniu pliku,
uruchomienie programu: fmtutil --all
wygeneruje wszystkie zadeklarowane formaty, fmtutil --byfmt
nazwa_formatu
wygeneruje dany format (fmtutil --help
wy�wietla dost�pne opcje).
Tyle teorii co dzieje si� za kulisami. Obecnie w dystrybucji TeX Live
ca�y proces generowania format�w zosta� zautomatyzowany: po instalacji pakietu
do obs�ugi danego j�zyka aktualizowane s� om�wione wy�ej pliki konfiguracyjne,
po czym generowne s� pliki format�w dla wszystkich dost�pnych odmian-silnik�w
TeX-a.
MiKTeX Options
, uruchamiaj�ce program mo.exe
(program mo�na uruchomi� tak�e z wiersza polece�). W podmenu
TeX Formats
mo�na wybra� potrzebny format, po czym,
po naci�ni�ciu przycisku Build
, wygenerowa� go. Mo�liwe jest
deklarowanie nowych format�w. Deklaracje
format�w s� przechowywane w pliku miktex/config/formats.ini
lokalnego (b�d�, przy jego braku, g��wnego) drzewa instalacji.
Podobnie jak w dystrybucjach opartych
na Web2c, generowanie formatu LaTeX wymaga uprzedniego zadeklarowania
wymaganych wzorc�w przenoszenia wyraz�w. S�u�y do tego podmenu
Languages
(patrz uwagi zawarte powy�ej, dotycz�ce formatu
LaTeX).
MiKTeX Options -- Formats
zawiera deklaracje dla polskich
format�w mex, pdfmex
.
Pliki format�w umieszczane s� w podkatalogu miktex/fmt/
lokalnego drzewa instalacji (b�d�, przy jego braku, g��wnego drzewa
instalacji).